Ineens was de vakantie voorbij. Net toen ik gewoon was geworden aan lanterfanten en andere vormen van nietsdoen, moest de wekker weer gezet zodat ik ’s morgens fris en monter opnieuw aan de arbeid kon togen. Er is ook niet heel veel anders te doen. We kunnen nergens naartoe, het is veel te koud voor de tijd van het jaar en de Ardennen zitten vol met Vlamingen. De Walen verblijven dan weer aan de kust, dus wie de mensen een beetje wil vermijden blijft gewoon in het binnenland. Overal elders loop je toch maar kroostrijke gezinnen tegen het lijf die veel te veel plaats innemen en tegen elkaar krijsen. De musea zijn uitverkocht op elk uur van de dag en zwemmen doe ik niet graag. Fietsen evenmin en om te wandelen is het te fris. Je kunt evengoed gewoon verder doen waar je mee bezig was.

In mijn hof heb ik nog geen poot uitgestoken dit jaar. ’t Is te zeggen: op die ene mooie zondag in februari heb ik de Passieflora en de Vlinderstruik gesnoeid, en dat was het dan. Mijn Agaven zijn doodgevroren, net als die ene grote Aloë Vera. De Bromelia heeft het eindelijk begeven en er is weer een reeks vetplantjes verzopen. Op andere jaren was ik al bezig met spitten en zaten er al patatten in de grond. De sla stak al vrolijk haar kop boven en wellicht had ik weer veel te veel tomaten, courgetten en bonen in kweekpotjes gestoken. Maar dit jaar waren er verbouwingen en was ik weken bezig met inpakken, uitpakken, poetsen, dozen verslepen, schilderen en kranen vastzetten. Geen moestuin dus dit jaar en mijn terras ligt er ook nog bij als slordig containerpark. Dat geeft niet, want het is om te beginnen geen weer om er op te gaan zitten en bovendien mag je er je vrienden niet ontvangen. Misschien vanaf 8 mei, nadat alle discussies over wie je WC binnen mag gebruiken gevoerd zijn. Wie wil, mag wel eens komen drijven in mijn heerlijk nieuwe badkuip, in mijn badkamer met prachtige nieuwe tegels en een inloopdouche waar Sneeuwwitje met al haar Zeven Dwergen tegelijkertijd zou kunnen douchen.

De moestuin ligt nu dus braak en dat is een heel treffend woord voor de toestand waarin hij zich bevindt. Ik heb vage plannen. Ofwel maak ik er een zithoek van, om onder een parasol of een overkapping boeken te lezen en koude pintjes te drinken. Maar dan moet ik nadenken over een ondergrond en tuinmeubelen en realistisch zijn in hoeveel keer we er zullen in zitten. Ofwel koop ik een kip of drie en een kippenhok. Maar dan moet ik nadenken over een afsluiting om ervoor te zorgen dat die beesten niet wegvliegen, want voor geen geld ter wereld ga ik zelf hun vleugels knippen. Het moeten ook nog assertieve kippen zijn, die niet bang zijn van de katten in de buurt. En ze mogen niet te veel stinken, maar wel veel eieren leggen. Ze moeten af en toe een dag of twee alleen hun plan kunnen trekken, als ik weg ben naar Parijs, Nice, London of Berlijn.