Vakantie: dag 14

Sinds gisteren regent het. Hartstochtelijk en onafgebroken. Onophoudelijk worden miljarden regendruppels over ons uitgestort en alles wordt nat. Het is niet het soort regen dat plenst, een stortbui met een begin en een einde. Nee, deze regen is van het hardnekkige soort, dat dagen- en nachtenlang uit de grijze hemel komt vallen zonder veel hoop op verandering. Zouden ze in Engeland en Schotland ook 200 verschillende soorten voor regen hebben, net zoals de Noordelijke volken dat zouden hebben voor sneeuw? (Dat laatste is blijkbaar een legende, maar wel een mooie).

Kort na de middag besluiten we ons toch buiten te wagen, op zoek naar een binnenactiviteit. Het wordt Newcastle Castle, het plaatselijke gravensteen. We lopen opnieuw trappen op en trappen af, verkennen het kasteel van het dak tot de kelder. Toen de industrie zich hier ontwikkelde dreigde de burcht plaats te moeten maken voor treinsporen en het terrein wordt dus ook echt doormidden gesneden door enkele sporen. Verder is er weinig op het gebouw aan te merken, zoals we van de Engelsen gewoon zijn wordt hun erfgoed goed ontsloten. Er zijn bordjes, pijltjes, veel uitleg en vriendelijke mensen die je zo nodig de weg wijzen. Je kunt gekke hoedjes opzetten als je dat wil. Volgens mijn man zou ik een heel goede Bobby zijn, maar dat durf ik te betwijfelen.

Nadien gaan we nog naar het treinmuseum van Stephenson. We kunnen nog net het laatste ritje van de dag op een stoomtreintje meepikken. Weinig spectaculair, maar we zitten min of meer droog. En voor de innerlijke ingenieur van mijn man is zo’n demonstratie van oude machinerie behoorlijk smullen. Na afloop heb ik het koud en ben ik het beu en wil ik naar huis. We beslissen dat we spaghetti zullen eten en gaan op zoek naar een winkel.

Na het avondeten wil mijn man samen met de kinderen naar Legends of the Fall kijken. Of naar Braveheart, want dat gaat over de Schotten. Maar Netflix heeft geen van beide in de aanbieding, maar beweert dat The Truman Show in de lijn der verwachtingen ligt. Oké dan. We volgen het ontwaken van de brave Truman en zijn transformatie naar een vastberaden rebel op de voet.

Daarna gaan we naar bed, want morgen stopt de regen.

Plaats een reactie